آرزو بر هیچکس عیب نیست

من دلم می‌خواهد روزی را ببینم که بی‌بی‌سی خفه شده است. روزی که لبخند روی لب‌های گویندگان آن که از اخبار حوادث ناگوار در ایران شهوتی می‌شوند، بماسد، آرزوی خونریزی در تهران را به گور ببرند، و به‌جای این که در استودیوهای راحت خود بنشینند و (مثل شب چهارشنبه‌سوری) از طریق تحریک جوان‌های ایرانی روی آتش‌های کوچک و بزرگ ما بنزین بریزند، خفقان بگیرند. بروند پی کارشان.

به دوستام

دوست من، که خونه‌تون زاهدانه، خرم‌آباده، شیراز یا مهاباده/ برادر تهرانی، مازندرانی، دوست ترکمنستانی/ رفیق آبادانی و اهوازی من/ خان‌داداش تبریزی، عزیز خراسانی! ... که گاهی به این ۴دیواری دور که نزدیک شماس سرمی‌زنید ... اینو هم یادمون نره: بعید نیس یکی از عواقب حمله آدمخورای بشردوست این باشه که بعد این همه سال، بعد این همه قرن، اگر یه روز دلمون برا هم تنگ شد خواستیم به هم سربزنیم، باید پاسپورت‌و ویزا داشته باشیم ... تازه اگه "کشورها"مون با هم در حال جنگ‌وجدل نباشن، و دستمون به خون هم آلوده نشده باشه.

برا وقت تلف کردن

تمام دلهره من این است
روزی که مشتم باز می شود
همه بفهمند
دستانم خالی از تو بود. +

[اشتباه می‌کنید، این شعر از شاعر پلاس نیست :دی]

این شعر یعنی چه؟ شاعر دارد چه می‌گوید. من سعی کردم، اما درست متوجه شدم؟ معلوم نیست.

فتیله باز یه کم رفت بالا. شمام اینو حس کردید؟

جامعه‌شناس بی‌بی‌سی در توجیه دخالت بشردوستانه بیگانگان می‌نویسد، محتملا عده‌ای غیرآمریکایی برای اعضای جنبش «اشغال وال استریت» که در خیابان‌های نیویورک هستند، «روزانه ده‌ها پیتزا» می‌فرستند. بیگانگان دارند از این طریق در جامعه آمریکا دخالت بشردوستانه می‌کنند. این بد است؟

ـ نه، بد نیست. اما امیدوارم جنگ نشود، ولی اگر جنگ شد، یکی از آن پیتزاهای هزارکیلویی که هواپیماهای آمریکایی سرو می‌کنند، قبل از همه ایرانی‌ها روی میز غذاخوری شما فرود بیاید.

بفرمایید سر میز. پیتزای شما آماده است.

فقط یک بازی

بی‌بی‌سی بازی کامپیوتری جدید را معرفی می‌کند:

«بتلفیلد۳، اسم بازی کامپیوتری جدیدی است که در سه روز اول ده میلیون نسخه اش فروخته شده است. بخش هایی از این بازی در تهران، دریای خزر و همین طور کویرهای ایران می گذرد».
گوینده بی‌بی‌سی در شرح چهارچوب این بازی می‌گوید:
«دوسال دیگر زلزله‌ای تهران را خواهد لرزاند. حکومت ایران سقوط خواهد کرد و بیش از پنجاه‌هزار سرباز آمریکایی برای کشف سلاح‌های هسته‌ای به تهران حمله خواهند کرد. ... این‌ها بخشی از بازی باتلفیلد۳ است».

سربازان آمریکایی در یکی از خیابانهای تهران

منم مثل شمام

یعنی هرچی بیشتر احساس خطر می‌کنم٬ بیشتر دلم می‌خواد به موضوعای بی‌اهمیت تفریحی فکر کنم. الان مثلن که‌ انسان‌دوستای انگلیسی آدم‌کش هم علنا وارد معرکه شده‌ن، و تنور پروپاگاندا داغ و گداخته شده، بجا اینکه برم مطلب آخر گنجی رو بخونم، یا مطلبی رو که در مورد «مدل لیبی» دوهفته‌س دارم بهش ورمیرم تموم کنم، خیلی دوست دارم بدونم باید به علی‌رضا روشن چه لقبی بدیم :)

از قدیم گفتن هیچ‌جا ۴دیواری خود آدم نمیشه

حتما شمام شنیدین. یه تعریفی از «بدبین» می‌گه٬ بدبین آدم خوشبینیه که یه کم فکر کرده. امروز دیدم میشه‌ام این‌طوری گفت: خوشبین به آدم بدبینی میگن که قرصاشو خورده.
منظورم تغییرات گودره. ناراحت نباشید. درست میشه.