ده‌ها زن که در کره جنوبی در تجارت سکس کار می‌کردند، به دنبال عذرخواهی و جبران خسارت به خاطر نقض حقوق خود در حین خدمت[جنسی]رسانی به سربازان آمریکایی هستند.
Choe Sang-Hun
The New York Times
در ابتدا، ده‌ها زن کره جنوبی که به عنوان روسپی کار می‌کردند، دادخواستی را علیه ارتش ایالات متحده به اتهام ده‌ها سال ترویج غیرقانونی تجارت جنسی و زندانی کردن آنها برای درمان اجباری بیماری‌های مقاربتی ارائه داده‌اند. ا
در این دادخواست که روز دوشنبه در یک کنفرانس خبری اعلام شد، زنان خواستار عذرخواهی ارتش ایالات متحده و پرداخت غرامت به دلیل دست داشتن در مدیریت شبکه وسیعی از فحشا در اطراف پایگاه‌های خود در کره جنوبی شدند. زنان کره‌ای که در بارها و فاحشه‌خانه‌هایِ محل رفت و آمد نیروهای آمریکایی کار می‌کردند، از نقض گسترده حقوق بشر خبر داده‌اند. ا
در سال ۲۰۲۲، این زنان در دادگاهی علیه دولت کره پیروز شدند. دیوان عالی کره جنوبی به دولت دستور داد تا به ده‌ها زن به خاطر آسیب‌هایی که به عنوان "زنان تسلی‌بخشِ ارتش ایالات متحده" متحمل شده‌اند، غرامت بپردازد. دادگاه دولت را به دلیل تشویق زنان به روسپیگری برای سربازان آمریکایی به هدف کمک به ورود دلارهای آمریکاییِ به شدت مورد نیازِ اقتصاد و حفظ روابط با ایالات متحده، که برای امنیت به آن متکی بود، مجرم شناخت. همچنین گفته شده است که دولت بسیاری از زنان را به شیوه‌ای «نظام‌مند و خشونت‌آمیز» مجبور به درمان بیماری‌های مقاربتی کرده است.
آخرین دادخواست که روز جمعه در دادگاهی در سئول ثبت شد، اولین تلاش این زنان برای پاسخگو کردن ارتش ایالات متحده بود. این زنان و وکلای آنها گفتند که ارتش ایالات متحده «مقصر اصلی» در تجارت جنسی تحت حمایت دولت است و حتی به "زنان تسلی‌بخش" اجازه می‌دهد تا در پایگاه‌ها و در نزدیکی میدان‌های آموزشی آنها حضور داشته باشند.
روز دوشنبه، یک زن ۶۶ ساله گفت که در ۱۶ سالگی به یک دلال جنسی که به سربازان آمریکایی خدمات ارائه می‌داده، فروخته شده است. او گفت که ارتش آمریکا از قاچاق جنسی افراد زیر سن قانونی مانند او آگاه بوده، اما هیچ کاری برای جلوگیری از آن انجام نداده است.
او در کنفرانس خبری به شرط ناشناس ماندن صحبت کرد و از ترس خود از رسوایی عمومی گفت.
در کره جنوبی، زنانی مانند او آن نوع همدردی عمومی را که نسبت به زنانی که در طول جنگ جهانی دوم مجبور به بردگی جنسی برای سربازان ژاپنی شده بودند، جلب نکرده‌اند. برعکس، آنها گفته‌اند که مجبور بوده‌اند دهه‌ها در شرم و سکوت زندگی کنند. آنها گفتند که جامعه کره از آنها متنفر است و با آنها مانند جنبه‌ی شرم‌آورِ اتحادِ خود با ایالات متحده که دوست دارد پنهان بماند، رفتار می‌کند.
آنها حتی نمی‌توانستند مستقیماً از ارتش ایالات متحده شکایت کنند. دعاوی مربوط به درخواست غرامت از نیروهای آمریکایی مستقر در کره جنوبی باید با دولت محلی حل و فصل شود. بنابراین زنان دوباره از دولت خود شکایت کردند، این بار به خاطر کاری که ارتش آمریکا با آنها کرده بود و هر کدام درخواست ۱۰ میلیون وون یا ۷۲۰۰ دلار غرامت کردند. هدف واقعی آنها این است که ارتش آمریکا را در دادگاه به خاطر سوءاستفاده از خود محکوم کنند. برای دهه‌ها، زنان کره جنوبی در شهرهای اردوگاهی کار می‌کردند - مجموعه‌ای از بارها، فاحشه‌خانه‌ها و مغازه‌های دارای مجوز که کره جنوبی برای کمک به مهار فحشا برای سربازان آمریکایی که به دلار در مناطق ویژه حقوق می‌گرفتند، ایجاد کرده بود.
ایالات متحده از زمان جنگ کره در سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۳، ده‌ها هزار سرباز در کره جنوبی مستقر کرده است. برخی از زنانی که در شهرهای اردوگاهی کار می‌کردند، ربوده شده و به دلالان جنسی فروخته شده بودند، در حالی که برخی دیگر با وعده کار فریب خورده بودند. به گفته محققانی که این موضوع را مطالعه کرده‌اند، همه این زنان به دلیل بدهی در بند دلالان جنسی بوده‌اند.
وزارت دادگستری کره جنوبی، به عنوان متهم این پرونده، بلافاصله به درخواست اظهار نظر پاسخی نداد. فرماندهی ارتش ایالات متحده در این کشور نیز چنین نکرد. این وزارتخانه پیش از این گفته بود که فحشا یا قاچاق انسان را تأیید یا حمایت نمی‌کند.
روسپیگری در کره جنوبی غیرقانونی است. اما به گفته برخی از زنان و اسناد طبقه‌بندی نشده دولت کره جنوبی و ارتش ایالات متحده که وکلای آنها به عنوان مدرک به دادگاه ارائه داده بودند، مقامات محلی و مقامات ارتش ایالات متحده، زنان را برای کلاس‌های زبان انگلیسی و آداب معاشرت گرد هم می‌آوردند. مقامات محلی از آنها می‌خواستند که درآمد بیشتری کسب کنند و آنها را "میهن‌پرست" می‌نامیدند. دستورالعمل‌های ارتش ایالات متحده برای این زنان بر محافظت از سربازان در برابر بیماری‌های مقاربتی متمرکز بود.
طبق قوانینی که ارتش ایالات متحده و مقامات کره جنوبی تدوین کرده بودند، طبق گفته این زنان و اسناد منتشر نشده، زنان آسایشگاه باید هفته‌ای دو بار آزمایش می‌دادند. ارتش ایالات متحده بازرسی‌های تصادفی در باشگاه‌ها انجام می‌داد و زنانی را که ثبت نام معتبر یا کارت معاینه نداشتند، جمع‌آوری می‌کرد. زنان مجبور بودند در باشگاه‌ها نشان‌های شماره‌دار یا برچسبِ نام داشته باشند و ارتش ایالات متحده مرکزِ "ملحفه‌های داغ" - یا فایل‌های عکس زنان - را در کلینیک‌های پایگاه نگهداری می‌کرد تا به سربازان آلوده در شناسایی افراد در تماس با آنها کمک کند.
نظامیان آلوده به بیماری‌های مقاربتی نه، اما زنان آلوده به بیماری مقاربتی در مراکزی با پنجره‌های میله‌دار حبس می‌شدند و در آنجا به آنها دوز بالای پنی‌سیلین تزریق می‌شده است. به گفته این زنان، برخی از آنها بر اثر شوک ناشی از پنی‌سیلین جان خود را از دست داده‌اند. وکلای این زنان با استناد به اسناد و مدارک مربوطه گفتند که ارتش ایالات متحده خواستار جداسازی این زنان در چنین مراکزی شده بود و دولت محلی نیز با این درخواست موافقت کرده بود.
شهرهای اردوگاهی با توسعه سریع اقتصادی کره جنوبی به آرامی محو شده‌اند. اما وکلای این زنان گفتند که برخی از فعالیت‌های شرح داده شده در دادخواست تا سال ۲۰۰۴ ادامه داشته است.
♦︎ ♦︎ ♦︎
در پرتال یاهو به گزارش دیگری از همین واقعه برخوردم که شامل نکاتی بود که می‌تواند تکمیل‌کننده مقاله نیویورک‌تایمز باشد:
زنان کره‌ای در یک دعوی حقوقی پیشگامانه به دلیل فحشای اجباری از ارتش آمریکا شکایت کردند
ده‌ها هزار زن کره جنوبی از دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۸۰ در فاحشه‌خانه‌های تحت حمایت دولت کار می‌کرده‌اند و به نیروهای آمریکایی مستقر در این کشور برای محافظت از کره جنوبی در برابر کره شمالی خدمت جنسی ارایه می‌کردند.
هفته گذشته، ۱۱۷ قربانی دادخواست جدیدی را ثبت کرده و برای اولین بار رسماً ارتش آمریکا را متهم کردند و خواستار عذرخواهی شدند.
اقتصاد پیرامون فاحشه‌خانه‌های نظامی در شهرهای جنب پایگاه‌های ایالات متحده، از جمله رستوران‌ها، آرایشگاه‌ها و بارهایی که به سربازان آمریکایی سرویس می‌دادند، حدود ۲۵ درصد از تولید ناخالص داخلی BIP کره جنوبی را در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ تشکیل می‌داده اند.
یکی از شاکیان، که حدود ۶۰ سال دارد و نخواست نامش فاش شود، در بیانیه‌ای که به خبرگزاری فرانسه ارسال شد، گفته است: «هنوز نمی‌توانم کتک خوردن توسط سربازان آمریکایی را فراموش کنم - به خاطر پایین آوردن سرم هنگام ریختن نوشیدنی، لبخند نزدن یا بدون هیچ دلیلی سیلی می‌خوردم.»
او گفته است درحالی که می‌پنداشته است قرار است متصدی بار شود در ۱۷ سالگی فریب خورده و مجبور به کار جنسی شده است و طوری که به او گفته شده بود نمی‌توانسته است به دلیل «بدهی‌اش» آنجا را ترک کند.
«نمی‌توانستم راه بروم. ... هر شب ما را نزد سربازان آمریکایی می‌کشاندند و مورد آزار جنسی قرار می‌دادند. هر هفته مجبور می‌شدیم آزمایش بیماری‌های مقاربتی انجام دهیم. اگر کوچکترین ناهنجاری‌ای یافت می‌شد، ما را در یک اتاق کوچک حبس می‌کردند و یک آمپول قوی پنی‌سیلین قوی به ما تزریق می‌کردند.»
در بیانیه مشترکِ فعالان حقوق زنان که از قربانیان حمایت می‌کردند، آمده است که ارتش آمریکا «قانون اساسی کره جنوبی را نادیده گرفته» و آزادی‌های شخصی زنان را سلب کرده و «زندگی آنها را نابود کرده است».
وکلا گفته‌اند که در این دادخواست، دولت کره جنوبی به عنوان متهم معرفی شده است، زیرا طبق قوانین موجود، سئول باید به قربانیان اقدامات غیرقانونی انجام شده توسط سربازان آمریکایی در حین انجام وظیفه غرامت بپردازد و سپس از واشنگتن درخواست بازپرداخت کند.
ها جو-هی، وکیل، به خبرگزاری فرانسه (AFP) گفت: «این دادخواست به دنبال آن است که هم دولت کره جنوبی و هم مقامات نظامی ایالات متحده را به طور مشترک مسئول اعمال غیرقانونی بداند.»
ایالات متحده هنوز حدود ۲۸۵۰۰ سرباز در کره جنوبی دارد تا از این کشور در برابر کره شمالیِ مسلح به سلاح هسته‌ای محافظت کند.
سخنگوی نیروهای ایالات متحده در کره (USFK) به خبرگزاری فرانسه گفت که "از گزارش‌های مربوط به این موضوع آگاه است" و افزود "تا زمانی که مراحل قانونی در حال انجام است، اظهار نظری نخواهیم کرد".
نیروهای ایالات متحده در کره اعلام کردند: "ما تأکید می‌کنیم که برای ما هیچ رفتاری که قوانین، مقررات یا دستورالعمل‌های جمهوری کره را نقض کند، قابل قبول نیست و همچنان به حفظ بالاترین استانداردهای نظم و انضباط متعهد هستیم."
سخنگوی ریاست جمهوری روز دوشنبه گفت که کره جنوبی «تاسف عمیق» خود را به ایالات متحده ابراز کرده و رسماً درخواست کرده است که حقوق و منافع شهروندانش در جریان اقدامات اجرای قانون نقض نشود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر