روزنامه‌نگار یهودی تاریک‌ترین راز اسرائیل را فاش می‌کند

 از کیتی هالپر‌* 

 

از مقایسه‌ی کاری که اسرائیل انجام می‌دهد با کاری که نازی‌ها انجام می‌دادند هیچ خشنود نیستم. اما چطور می‌شود این کار را نکرد؟ چون چیزهایی مثل گتوها داریم. چیزهایی مثل گرسنگی داریم. چیزهایی مثل اردوگاه‌های کار اجباری داریم. چیزهایی مثل نابودی سیستماتیک و برنامه‌ریزی‌شده‌ی انسان‌ها را داریم. خیلی‌ها در مورد ابتذال شر صحبت می‌کنند. ا. 

در طول هولوکاست، فاصله‌ای واقعی و سرد بین مردم و قتل‌عام صنعتی یهودیان وجود داشت. آن‌چه که در مورد عملکرد اسرائیل و ارتش اسرائیل نگران‌کننده است، این است که آنها این کار را با خوشحالی انجام می‌دهند. و برخلاف نازی‌ها، کارشان را پنهان نمی‌کنند. و ما این را می‌دانیم زیرا خود آنها این‌ها را مستند می‌کنند. آنها نه تنها جنایات جنگی، بلکه شادی خود از جنایت را نیز مستند می‌کنند. حتی خودِ سربازان اسرائیلی خود را با نازی‌ها مقایسه می‌کنند. یکی از آنها می‌گفت: "من احساس نازی‌بودن می‌کردم. دقیقاً مثل این بود که ما نازی بودیم آنها یهودی. آنها البته که فلسطینی بودند.ا

سرباز دیگری می‌گفت: "یادگیری از هر منبع ممکن [منظور یادگیری از رفتار نازی‌ها با یهودیان]، حتی هر چقدر هم که تکان‌دهنده به نظر برسد، موجه و در واقع ضروری است." ا

 بنابراین ما سربازان اسرائیلی را داریم که به معنای واقعی کلمه از تاکتیک‌های نازی‌ها یاد می‌گیرند و خود را با نازی‌ها و فلسطینی‌ها را با یهودیان مقایسه می‌کنند. از قضا، طبق تعریف انجمن بین‌المللی یادبود هولوکاست، مقایسه سیاست‌های معاصر اسرائیل با نازی‌ها مصداق یهودستیزی است. بنابراین، به 

گمانم آن سربازان طبق این تعریف، خودشان یهودستیز هستند. ا

نکته دیگرِ مقایسه، اگرچه در واقع نقطه شروع است، رابطه بین نسل‌کشی و افکار عمومی است. نازی‌ها تمام تلاش خود را می‌کردند تا جنایات خود را پنهان کنند. و واقعا هم بزرگترین اردوگاه‌های کار اجباری‌ای که آنها ساختند، خارج از آلمان بود. آنها این کارها را در ملاء عام انجام نمی‌دادند. و اگرچه مقاومت در برابر نازی‌ها غیرقانونی بود، اما مقاومت‌هایی از سوی آلمانی‌هایی که در داخل آلمان علیه نازی‌ها می‌جنگیدند، وجود داشت. برعکس، در اسرائیل، همه می‌دانند چه اتفاقی در حال رخ‌دادن است. این موضوع توسط رسانه‌های رسمی مستند شده است، همین‌طور توسط رسانه‌های اجتماعی. با این حال، اکثریت قریب به اتفاق اسرائیلی‌ها بر این باورند که خشونت بکارگرفته‌شده توسط دولت علیه فلسطینی‌ها متناسب است، یا دولت از خشونت کافی علیه فلسطینی‌ها استفاده نمی‌کند. حتی جوانانی هستند که به مناسبت نسل‌کشی می‌رقصند. چیز دیگری که به نظر می‌رسد جامعه اسرائیل با آن مشکلی ندارد، تجاوز به فلسطینی‌ها ست. ا

اکنون، رسانه‌های غربی روایتی از «تجاوز جمعی به عنوان سلاح» که توسط حماس استفاده می‌شود را منتشر کرده‌اند. تک تک شاهدان تجاوز در هفتم اکتبر، شهادت خود را پس گرفته‌اند. با این حال، هیچ رسانه‌ای این موضوع را اصلاح نکرده است. اما رسانه‌های غربی چه چیزی را کاملاً نادیده گرفته‌اند که از قضا رسانه‌های اسرائیلی آن را پوشش داده‌اند؟ تجاوز به فلسطینی‌ها را. در فیلم ویدیویی واقعی سربازان اسرائیلی دیده می‌شوند که یک فلسطینی را اسیر کرده، و با بالاگرفتن سپرهای خود می‌کوشند تا کاری را که انجام می‌دهند پنهان کنند، اما آشکارا در حال تجاوز گروهی به او هستند. خب، بعد از آن چه اتفاقی افتاد؟ اعتراضاتی در اسرائیل وجود داشت. اعتراضات علیه تجاوز؟ نه، اعتراضاتی وجود داشت که “اعتراضات تجاوز” لقب گرفت: این‌ها افرادی، از جمله اعضای دولت، سربازان، وغیرنظامیانی بودند که به مجازات متجاوزان اعتراض می‌کردند. این چیزی است که آنها به آن معترض بودند. فکرکردن به این واقعاً دیوانه‌کننده است. ا

 به معنای واقعی کلمه کلیه رسانه‌های غربی دم‌ودستگاه خود را وقف صحبت کردن درباره تجاوزهایی کردند که هیچ مدرکی برای آنها وجود نداشت [تجاوزاتی که حماس به آن متهم شده بود] و روی این تمرکز کردند که در مورد تجاوزهایی واقعی که توسط رسانه‌های اسرائیلی مستند شده است سکوت کنند.  ا

یک روزنامه‌نگار اسرائیلی در پستی در وبلاگ تایمز اسرائیل گفته بود: “اراضی لبنان برای جمعیت رو به انفجار اسرائیل مورد نیاز است." اگر این حرف آشنا به نظر می‌رسد، ممکن است به این دلیل باشد که هیتلر در کتاب نبرد من کلمه (زمین برای زندگی)** را برای توصیف سرزمینی که برای انتقال جمعیت آلمان به شرق لازم بود، بکار برده است. به همین ترتیب، اسرائیل نه تنها در فلسطین، کرانه باختری و غزه، بلکه در سوریه و لبنان نیز در حال گسترش است. و از مقامات اسرائیلی خواست‌هایی برای ایجاد اسرائیل بزرگ مطرح شده است. این نقشه‌ی اسرائیل بزرگ آنقدر ترسناک است که حتی موشا یالون، فرمانده سابق ارتش اسرائیل گفته بود در اینجا مقایسه‌های دیگری بین دولت اسرائیل و دولت نازی وجود دارد که نباید از آنها چشم‌پوشی کرد. ا

هیتلر در سال ۱۹۳۹ در سخنرانی خود در پارلمان آلمان گفت: اگر بازار جهانی اقتصاد چه در اروپا و چه در خارج از آن در کشاندن ملت‌ها به جنگ جهانی دیگری موفق شود، نتیجه آن نابودی نژاد یهود در اروپا خواهد بود. آویگور لیبرمن، وزیر دفاع سابق اسرائیل، در سال ۲۰۱۶طی مصاحبه‌ای گفت: اگر مردم غزه درگیر جنگ جدیدی علیه اسرائیل شوند، این آخرین جنگ آن‌ها خواهد بود زیرا ما آن‌ها را کاملاً نابود خواهیم کرد. نقل قول زیر از هاینریش هیملر، رئیس اس‌اس است: «ما از نظر اخلاقی حق داشتیم، ما وظیفه داشتیم که این افراد را [یهودیان را] که می‌خواستند ما را نابود کنند، نابود کنیم». حالا به این نقل قول از عزرا یاین، یک کهنه سرباز، از قتل عام دیر یاسین، یکی از بدترین قتل عام‌های “نکبت”، گوش دهید. او در ۱۳ اکتبر ۲۰۲۳ با سربازان اسرائیلی در مورد لزوم ورود به نبرد صحبت کرد. ا

 ما می‌توانیم این را به وضوح در سخن تئودور هرتسل، بنیانگذار صهیونیسم سیاسی، ببینیم. هرتسل یهودیان را به خاطر ایجاد یهودستیزی سرزنش کرد. او گفت که یهودستیزی ناشی از تولید بیش از حد عقل‌های متوسط ​​ما است. در مقطعی از تاریخِ ما، برخی از خصال پستِ انسانی به مردم بدبخت ما نفوذ کرده و آن‌ها را آلوده است. او همچنین گفت: "ما می‌خواهیم یهودستیزان محترم را در پروژه خود مشارکت دهیم." پروژه ما تأسیس اسرائیل است. او همچنین گفت: “یهودی‌ستیزان به دوستان قابل اعتماد ما تبدیل خواهند شد. کشورهای یهودستیز متحد ما هستند”. و ژابوتینسکی ، پدر صهیونیسم تجدیدنظرطلب یا راست‌گرا، گفت: «یهودیان انسان‌های بسیار بدی هستند و همسایگانشان از آنها متنفرند.» و آنها درست می‌گویند. نقطه شروع ما این است که یهودیت معمولی امروز را در نظر بگیریم و نقطه مقابل آن را تصور کنیم. از آنجا که یهودیت زشت، بیمارگونه و سست است، ما به تصویر ایده‌آل عبری زیبایی مردانه خواهیم بخشید. او همچنین در مورد ماهیت استعماری صهیونیسم صریح بود: ما سعی خواهیم کرد در حالی که به مردم فقیر فلسطینی‌ کار نمی‌دهیم، آن‌ها را از طریق ایجاد امکان اشتغال در کشورهای ترانزیت به آن سوی مرزها بفرستیم. روند سلب مالکیت و راندن فقرا باید با احتیاط و دوراندیشی انجام شود. اوری گرینبرگ، شاعر، روزنامه‌نگار و سیاستمدار اسرائیلی گفته بود: "هر جامعه و کشور سالمی آن یهودیان نفرت‌انگیز را استفراغ می‌کند، نه به این دلیل که یهودی هستند، بلکه به دلیل زنندگی یهودی‌شان”. ا

دیوید بن‌گوریون، اولین نخست‌وزیر اسرائیل، گفته بود:"یهودیان ریشه ندارند. آنها جهان‌وطنان بی‌ریشه‌ای هستند. هیچ چیز بدتر از این نمی‌تواند باشد. آنها توده‌های یهودی عقیمی هستند که به صورت انگلی از بدن اقتصادهای بیگانه زندگی می‌کنند”. ا

اگر فکر می‌کنید اسرائیل برای نجات یهودیان تأسیس شده است، به این نقل قول جذاب از بن‌گوریون توجه کنید: “اگر می‌توانستم همه کودکانِ یهودی آلمان را به انگلستان منتقل کنم یا فقط نیمی از آنها را با انتقال به سرزمین اسرائیل نجات داد، دومی را انتخاب می‌کردم”. ا

شما صهیونیست‌های مشهور و اولین نخست وزیر اسرائیل، دیوید بن‌گوریون را دارید که می‌گوید حاضر است بگذارد صدها هزار کودک یهودی برای یک پروژه ملی بمیرند. ایجاد یک اکثریت یهودی در جایی که یهودی وجود نداشت، مسلماً منجر به پاکسازی قومی می‌شد. و در صورتی که مقاومتی وجود می‌داشت، منجر به قتل عام و در نهایت نسل کشی می‌شد. و این همان چیزی است که امروز شاهد آن هستیم. ا

یک معترض اسرائیلی در ژوئن ۲۰۲۵ می‌گفت: "می‌خواهم از جهان عذرخواهی کنم که در کشوری هستم که مانند آلمان نازی در سال ۱۹۴۰ رفتار می‌کند. اسرائیل اکنون کپی کاملی از آنچه در آلمان اتفاق افتاد است." ا

من هرگز از مقایسه بین آلمان نازی و اسرائیل معاصر احساس راحتی نکرده‌ام. اما امروز، خودم را ناتوان می‌بینم که در مورد شباهت‌ها سکوت کنم. شما نمی‌توانید جلوی خودتان را بگیرید و بدن‌های نحیف و اسکلتی فلسطینی‌ها و کودکان فلسطینی را با بدن‌های نحیف و اسکلتی یهودیان در طول هولوکاست نازی‌ها مقایسه نکنید. و هنگامی که ویدئوهایی از یهودیان ساکن اردوگاه‌های کار اجباری در طول هولوکاست می‌بینید که برای غذا سروصدا راه می‌اندازند، چطور می‌توانید به فلسطینی‌هایی فکر نکنید که سعی می‌کنند از بنیاد بشردوستانه غزه غذا بگیرند؟ بنیادی که با ارائه غذا به آنها فقط برای اینکه آنها را به آتش بکشند یا به آنها شلیک کنند، آنها را اغوا می‌کند. من خودم شخصا اعضای خانواده‌ام را در هولوکاست از دست داده‌ام و یک سال و نیم گذشته را صرف مصاحبه با بازماندگان هولوکاست کرده‌ام که علیه نسل‌کشی صحبت می‌کنند. اسرائیل در حال حاضر در حال تداوم این نسل‌کشی است. چگونه می‌توانیم در برابر یک نسل‌کشی نظاره‌گر باشیم در حالی که نسل‌کشی بسیاری از مردم ما را نابود کرد؟

دیگر هرگز** فقط از ما نمی‌خواهد که مرتکب نسل‌کشی نشویم. بلکه از ما می‌خواهد که ساکت نباشیم. ما باید حرف بزنیم. ما نمی‌توانیم نظاره‌گر ساکت باشیم. «دیگر هرگز» اکنون است. شما هرگز نظراتی مانند «دیگر هرگز» را در رسانه‌های جریان اصلی یا رسانه‌های رسمی نمی‌شنوید. بسیاری از رسانه‌های رسمی به عنوان منشی تایپیست اسرائیل عمل می‌کنند. ا

________________________________

 Katie Halper* 

خبرنگار، تحلیلگر سیاسی و کمدین یهودی آمریکایی ست. نوشته حاضر برگردان فارسی سخنان اودر این پیام ویدئویی است. ببینید. ا

 

 Lebensraum**

 

Nie wieder*** 

شعار «دیگر هرگز!» پس از شکست آلمان به وجود آمد و رساننده این معناست که دیگر هرگز نباید چنین فاجعه‌ای (هولوکاست) تکرار شود. ا