و به مشتی کشاورز بیچاره طرز کار با آرپی‌چی، مسلسل اتوماتیک، خمپاره‌انداز و راکت دوش‌پرتاب را آموخت ...
۱۳۵۷ برژینسکی در پاکستان در اردوگاهی در مجاورت مرزهای افغانستان
بیست‌سال بعد در ژانویه ۱۹۹۸ [۱۳۷۷] مجله فرانسوی Nouvel Observateur مصاحبه‌ی قابل تأملی را با برژینسکی مشاور امینتی رئیس‌جمهور آمریکا جیمی کارتر منتشر کرد. او در این مصاحبه علنا اعتراف می‌کند که آمریکایی‌ها حمایت از “مجاهدین افغان” را ۶ماه قبل از هجوم نیروهای شوروی به افغانستان آغاز کرده‌اند. او در جواب این پرسش که آیا از این اقدام پشیمان است می‌گوید: «از چه چیزی باید پشیمان باشم؟ این عملیات مخفی یک ایده‌ی درخشان بود. ما از این طریق روس‌ها را به تله‌ی افغانستان انداختیم. باید از این کار پشیمان باشم؟ همان روزی که روس‌ها از مرز افغانستان عبور کردند برای جیمی کارتر در پیامی نوشتم: حالا ما این فرصت را داریم که اتحاد جماهیر شوروی را وارد یک “ویتنام” کنیم». و واقعا هم مسکو مجبور شد ده سال متمادی به جنگی تن دردهد که از توجیه آن ناتوان بود. این چالش بنیاد اخلاقی اتحاد جماهیر شوری را سست کرد و متعاقبا به ویرانی شوروی انجامید.
مصاحبه‌کننده می‌پرسد، شکل‌گیری بنیادگرایی اسلامی را چه می‌گویید؟ پرورش تروریست‌های آینده و مسلح‌ساختن آن‌ها خطا نبود؟ برژنسکی پاسخ می‌دهد: اصلا و ابدا! «برای تاریخ جهان چه چیزی با اهمیت‌تر است، طالبان یا فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی؟ وجود عده‌ای مسلمان خشمگین یا آزادسازی اروپای مرکزی و پایان دادن به جنگ سرد؟».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر