هارالد کویات (Harald Kujat) ژنرال چهارستاره و بازنشسته آلمانی در مورد شرکت ارتش آلمان در جنگ افغانستان (در مصاحبه تلوزیونی به آلمانی٬ ویدئو این‌جا) می‌گوید:
«من همیشه بر این عقیده بوده‌ام که پارلمان مردم را نمایندگی می‌کند و برای سربازان ما بسیار با اهمیت است که شرکت در جنگ افغانستان در پارلمان به تصویب برسد. در این مورد بخصوص پارلمان مردم را نمایندگی نمی‌کند ... ما در پارلمان شاهد یک توافق وسیع در مورد «شرکت آلمان در جنگ» هستیم٬ اما همزمان مخالفت مردم با این جنگ افزایش می‌یابد. یعنی پارلمان آلمان حداقل در این تصمیم بخصوص مردم آلمان را نمایندگی نمی‌کند» ...
این سخن قبل از ژنرال کویات از سوی اشخاص دیگری نیز عنوان شده بود: رازی که از هیچ‌کس مخفی نبود. این‌که پارلمان یک نظام دمکراتیک در مورد مسئله‌ی بسیار با اهمیتی (مانند دخالت ارتش در جنگی که هدف و پایان آن کاملا معلوم نیست) مردم را نمایندگی نمی‌کند٬ در عرصه سیاست اروپا حرف بزرگی‌ست. افزایش تلفات سربازان آلمانی مستقر در افغانستان و شدت یافتن اطلاع‌رسانی و اعتراض به رویکرد غیردمکراتیک پارلمان٬ برای دولت آلمان مشکلات بزرگی ایجاد می‌کند. فقدان مشروعیت دمکراتیک برای حضور ارتش این کشور در افغانستان٬ دولت را به خاطر ادامه همکاری با آمریکا به شدت زیر فشار می‌گذارد و این خطر را دارد که اتحاد آلمان و آمریکا را در این مورد بخصوص مخدوش کند. و این٬ ضربه جبران‌ناپذیری به مواضع آمریکا و شکست بزرگی برای سیاست این کشور در افغانستان محسوب می‌شود.
این‌جور مواقع یک راه "مناسب" وجود دارد که به آن *«PR» می‌گویند و آمریکایی‌ها در این فن استادند.
سازمان سیا در آلمان در رابطه با مسئله افغانستان به طراحی یک PR دست می‌زند.
جمله بالا عنوان نوشته‌ای است به قلم «رالف سینا»** که در وبسایت برنامه تاگس‌شاو (کانال تلوزیون دولتی ARD) منتشر شده است. پیش از خواندن ترجمه آن بهتر است که نگاهی به معنی ساده شده PR بیاندازیم: PR به طرحی مشتمل بر مجموعه‌ای از اقدامات و کوشش‌های سنجیده و حساب‌شده‌ای گفته می‌شود که به منظور خاصی و با هدف تأثیرگذاری در افکار عمومی به اجرا گذاشته می‌شود.
«سازمان سیا در آلمان و در افزایش انتقاد به بکارگیری ارتش در افغانستان یک PR طرح می‌کند.
پس از کشته شدن چهار سرباز آلمانی در افغانستان [که اخیرا اتفاق افتاد]٬ حضور ارتش در افغانستان پشتیبانی مردم آلمان را از دست می‌دهد. سازمان سیا قصد داشته است به وسیله PR مذکور با این مسئله به مقابله برخیزد. البته نه به صورت آشکار.
پس از کشته شدن چهار سرباز آلمانی در افغانستان [که اخیرا اتفاق افتاد]٬ حضور ارتش در افغانستان پشتیبانی مردم آلمان را از دست می‌دهد. سازمان سیا قصد داشته است به وسیله PR مذکور با این مسئله به مقابله برخیزد. البته نه به صورت آشکار.
اما ناگهان این طرح در اینترنت قرارگرفت.
سازمان سیا این موقعیت را پیش‌بینی می‌کرد. در پیش‌بینی این سازمان آمده است: آلمان مدت‌ها روی این موضوع حساب می‌کرد که مقاومت مردم علیه دخالت ارتش آلمان در جنگ افغانستان محدود می‌ماند. اما به خاطر افزایش شمار سربازان کشته‌شده در شمال افغانستان این خطر هست که بی تفاوتی مردم آلمان تا تابستان به خصومتی آشکار نسبت به لایحه دولت مبنی بر حضور ارتش در افغانستان تبدیل شود. متخصصین آمریکایی افغانستان‌شناس٬ رسانه‌ها و سازمان‌های مخفی متفق‌القول هستند که حمله اخیر به سربازان آلمانی بحث‌های شدیدی را در آلمان برخواهد انگیخت.
مشکل در پنهان‌کاری: قراربود ماجرا مخفی باشد ...
یکی از بخش‌های سازمان سیا به نام «سلول قرمز» طراحی یک پی ار [موافق جنگ] مخصوص آلمان را در دستور کار قرار می‌دهد. سلول قرمز بخشی از سازمان سیا است که مسئولیت عملیات نامتعارف را بر عهده دارد. اعضای این گروه به همراهی یکی از آلمان‌شناسان و متخصص علوم ارتباطات وزارت خارجه هیلاری کلینگتون برای آلمانی‌های خسته از جنگ٬ یک طرح مخفی تهیه می‌کنند.
... تا این‌که این طرح از وبسایت WikiLeaks سر درآورد
سازمان مخفی آمریکا حساب هکر سابق آقای Julian Assange را نکرده بود که ژورنالیست و از مهمانان مورد علاقه برنامه‌های تاک‌شو‌ی آمریکاست. او همچنین صاحب پلاتفرم اینترنتی WikiLeaks است که به خاطر انتشار ویدئوی حمله هلیکوپتر ارتش آمریکا به غیرنظامیان عراقی به شهرت جهانی رسید. این ژورنالیست آنلاین تصمیم می‌گیرد نه فقط ویدئوی پنتاگون٬ بلکه اسناد محرمانه‌ی سازمان سیا را نیز در وب قرار دهد. می‌گوید: از آن‌جایی که آزادی بیان و مطبوعات والاترین سرمایه است از عمومی‌کردن اسناد سازمان سیا هیچ پروایی ندارد٬ بخصوص وقتی که این سازمان می‌کوشد روی ملت‌های عضو پیمان ناتو تأثیر بگذارد. بنا بر عقیده کارشناسان در اصالت اسناد منتشرشده در ویکی‌لکس تردیدی نیست. سازمان سیا هرگونه موضع‌گیری را رد کرده است.
چاره مشکل: «کارت اوباما» و زنان افغانستان!
در سند مربوط به آلمان آمده است که باید برای مردم آلمان روشن شود که شکست در هندوکش شکستی برای آلمان است٬ زیرا در این صورت حملات تروریستی آلمان را تهدید می‌کند٬ خریدوفروش مواد مخدر در این کشور افزایش یافته و سیل پناهندگان به سوی این کشور روانه خواهد شد. سازمان سیا افزون بر این «کارت اوباما» را هم وارد بازی می‌کند. اوباما در آلمان به کسی شهره است که سیاست خارجی و مسئله افغانستان را می‌فهمد.
زنان افغان در استرتژی PR آمریکایی‌ها نقش با اهمیتی دارند.
حال بایستی رسانه‌های آلمان فقط مصاحبه با زنان افغان را ممکن سازند٬ زیرا این زنان می‌توانند به صورت قابل اعتماد و صمیمانه آرزوهای آتی خویش و ترس خود را از طالبان بیان کنند. هنگامی که این پیام‌ها به قلوب زنان آلمانی رسید٬ فضای مخالفت با حضور ارتش در [جنگ] افغانستان می‌تواند تغییر کند. سازمان سیا ادامه می‌دهد: زیرا زنان آلمان در این مورد بخصوص نسبت به مردان بیشتر از جنگ خسته‌اند».
** Ralph Sina یکی از خبرنگاران زبده شبکه تلوزیون دولتی ARD آلمان است.
-------------------------------------------------------------
پ.ن:
دیروز این مطلب را ترجمه کردم٬ و امروز پیش از ویرایش آن به دو مطلب دیگر برخوردم که بی‌ارتباط با «زنان افغانستان» نیست. کسی که در یکی دو هفته گذشته مسایل مربوط به افغانستان را در رسانه‌ها پی گرفته است٬ متوجه شده است که از وقتی کرزای به دخالت خارجی‌ها در انتخابات٬ همین طور به تلفات غیرنظامیان اعتراض و ایده‌ی آشتی با طیف‌هایی از طالبان را مطرح کرد٬ ناگهان از سوگلی واشنگتون به سیاست‌مداری دزد مبدل گشت که از کنترل آمریکایی‌ها عصبانی شده است. ایده سازش با طیف‌هایی از طالبان مورد پسند آمریکایی‌ها نیست.
یکی از مطالب یادشده نوشته‌ای در بی‌بی‌سی فارسی است تحت عنوان:
در آستانه ملاقات رئیسان جمهوری افغانستان و آمریکا در واشنگتن، دیده بان حقوق بشر در بیانیه ای خواستار آن شده است که سران این دو کشور تعهد کنند در هر گونه توافقی برای مذاکره و آشتی با گروه های شورشی افغان مصالحه‌ای بر سر حقوق زنان افغان صورت نخواهد گرفت و این حقوق قربانی توافق در این زمینه نخواهد شد. ...
و مطلب دوم در اخبار یاهو (به آلمانی) تحت عنوان:
آدم یاد خطبه‌های بخشنامه‌ای ائمه جمعه می‌افتد. حالا من نمی‌دانم هیلاری کلینگتون عضو «دیده‌بان حقوق بشر» است٬ یا دیده‌بان حقوق بشر عضو هیلاری کلینگتون!
