رسانه‌های بین‌المللی هر کشور دیگری را که بی‌اعتنا به قربانی‌شدن غیرنظامیان به همسایه‌ی کوچک خود حمله نظامی کرده بود٬ کباب می‌کردند. در مورد اسرائیل فرق می‌کند. در روزهای اول جنگ اسرائیل از نظر پروپاگاندا جلوتر بود. این تصادفی نیست٬ زیرا هیچ کشور دیگری مانند اسرائیل طرح موضوعات مربوط به امنیت و ارتش خود را در افکار عمومی این‌چنین حرفه‌ای اداره نمی‌کند. وقتی رسانه‌ها پر از تصاویر مادرانی شدند که کودکان مرده‌ی خود را در آغوش داشتند٬ ماجرا ورق خورد. هنگامی که دیگر نمی‌شود برای سلطه بر رسانه‌ها٬ سنگرهایی را نگه‌داشت٬ هنگامی که پروپاگاندای سنتی شمشیر کند از کاردرمی‌آید٬ اسرائیل ارتشی از هواداران خود را در سراسر جهان به میدان می‌فرستد. هوادارانی آزموده در فنون چریکی اینترنتی که در کانال‌های اطلاعاتی‌خبری نفوذ می‌کنند. وزیر خارجه‌ی یونیون اروپا٬ خانم «بنی‌تا فررو والدنر» به رئیس‌جمهور اسرائیل هشتدار داده بود که اعمال وحشیانه در غزه٬ «تصویر» اسرائیل را خراب می‌کند. پرز جواب داده بود که ما سر افکارعمومی نمی‌جنگیم٬ بلکه علیه ترور می‌جنگیم. همین ادعا هم یک پروپاگاندا است٬ زیرا اسرائیل خوب می‌داند که در جنگ غزه٬ بزرگ‌ترین دشمن نه فلسطینی‌ها بلکه افکارعمومی جهان است٬ زیرا فقط افکارعمومی می‌تواند قدرت‌های حافظ اسرائیل را مجبور کند به تل‌آویو فشار بیاورند.
وزارت امور خارجه اسرائیل جنگ‌تبلیغاتی را هماهنگی می‌کند. سفارت‌خانه‌های اسرائیل و ان‌جی‌اوهای هوادار اسرائیل در سراسر جهان به کار جنگ تبلیغاتی گمارده می‌شوند که هدف آن به دست‌آورن سلطه‌ی نظری در عرصه‌ی افکار عمومی است. سفارت‌خانه‌های اسرائیل و سازمان‌های غیردولتی اطلاعات وسیعی در اختیار ژورنالیست‌هایی که مسئول گزارش‌گری در باره موضوعات مربوط به اسرائیل هستند می‌گذارند:
شماره‌تلفن اراده‌ی پلیس شهر «بئر السبع» [شهری در اسرائیل] را می‌خواهید که اطلاعاتی در باره‌ی محل انفجار موشک‌های قسام به دست بیاورید؟ بفرمایید٬ این شماره تلفن! دنبال کارشناسی می‌گردید که با او مصاحبه کنید؟ از ما بپرسید٬ ما شما را در این خصوص راهنمایی می‌کنیم. کسی که همین‌طور نشسته پشت میز اتاق کار گرم‌ونرم کار خود٬ خواهان به دست‌آوردن اطلاعاتی از «محل واقعه» باشد٬ البته به دست می‌آورد٬ ولی فقط از جانب اسرائیل.
طوری که «وینه مادسون رپورت» گزارش می‌دهد٬ وزارت امور خارجه اسرائیل کمپینی برای جمع‌کردن هواراران اسرائیل در سراسر جهان با هدف هجوم به وبلاگ‌ها و بخش نظری رسانه‌های سنتی و دست‌کاری نظرخواهی‌های آنلاین به راه انداخته است.
برای تأمین فشنگ «اسپم»ی‌های هوادار اسرائیل برای آنها نوشته‌ای تهیه شده است. این نوشته شامل زنجیره‌ها یا خطوط استدلالی است که می‌توان آنها را به صورت نظرات «کپی/پست»ی در پیام‌گیر رسانه‌های بزرگ٬ گاه به صورت یک به یک دید.
سازمان‌های غیردولتی هوادار اسرائیل نیز در این جنگ اینترنتی شرکت می‌کنند. سازمان ADL* برای سانسور ویدئو‌های طرف‌داران فلسطین در یوتیوب تلاشی جانانه می‌کند. همین‌طور این روزها سر جماعت سی‌هزارنفری کاربرانGiyus خیلی شلوغ است.
Giyusیک سافت‌ور است که کاربران را از نظرسنجی‌های آنلاین مطلع می‌سازد که آنها باید به نفع اسرائیل در آنها شرکت کنند. روزنامه‌ی «فرانکفورته‌آلگماینه» نیز یک بار قربانی این دست‌کاری شد. البته این‌بار توسط Giyus نبود. نماینده‌ی اسرائیل در سازمان ملل در«ژنو» از طریق فرستادن یک ایمیل گروهی با تیتر «ما به رأی شما نیازداریم» از هواداران اسرائیل خواست که نظرسنجی این روزنامه را که «حق با اسرائیل است یا با فلسطینی‌ها» به نفع اسرائیل دست‌کاری کنند. عملیاتی که کاملا موفق شد. پیش از حرکت ماشین تبلیغاتی اسرائیل این نظر که «حق با اسرائیل نیست» کمی جلوتر بود. پس از ارسال ایمیل روزنامه‌ی مذکور در یک روز با صدوبیست‌هزار رأی مواجه شد که جملگی هوادار اسرائیل بودند و نتیجه‌ی کلی را تا %۷۲ موافق اسرائیل بالا بردند.
برای سخنگوی سفارت اسرائیل در برلین «این بخشی از کار ارتباط عمومی است» - در عرصه‌ی اقتصاد چینین کاری با عنوان «بازاریابی چریکی» شناخته شده است. ...
نوشته‌ی بالا ترجمه‌ی بخشی از مقاله‌ی خبرنگار آلمانی Jens Berger است.
* Anti-Defamation League
