۰۹ دی ۱۳۸۸

اسرائیل از دمکراسی بیزار است

 روزنامه آلمانی «یونگه ولت» (٢٥ آوریل ٢٠٠٦) مصاحبه­ ای دار با «جان رزه» (John Rose) جامعه­ شناس یهودی­ تبار انگلیسی که آخرین کتاب او با عنوان «افسانه­ های صهیونیسم» در همین ماه منتشر می­شود. «رزه» که به عنوان یکی از منقدین سرسخت صهیونیسم در غرب شهرت دارد، جامعه شناس است و در دانشگاه «متروپولیتان» تدریس می­کند.
آن­چه که صهیونیسم را زنده نگه­­ می­دارد مشتی افسانه بیش نیست. این موضوع اصلی آخرین نوشته «رزه» است. او در این کتاب به هدف نابودی تاریخ صهیونیسم، با رد هرآن­چه که برای سیاستمداران اسرائیل «مقدس» است، به این نتیجه می­رسد که: مشکل اصلی صهیونیسم است که بدون نابودی آن صلح در خاورمیانه ممکن نیست. نابودی صهیونیسم پیش­شرط آشتی بین یهودیان و اعراب است.
 متن زیر ترجمه گفتگوی یادشده است:

                                                                                           
اسرائیل از دمکراسی بیزار است
- نخست­وزیر اسرائیل اهود اولمرت قول داده بود که برخی از شهرک­های یهودی­نشین درسرزمین­های اشغالی فلسطین را تخلیه کند. آیا پیروزی او در انتخابات قدمی به سوی صلح است؟

آریل شارون هم تعدادی از این شهرک­ها را تخلیه کرد اما هم­زمان دور سرزمین­های اشغالی دیوار کشید. یک پیشنهاد جدی برای صلح می­بایستی شامل تخریب دیوار، پایان تقسیم اورشلیم و اجازه مراجعت به پناهندگان فلسطینی باشد. و از این قبیل مطالب در برنامه اولمرت نیست. دولت اسرائیل ادعا می­کند، دیگر نمی­تواند با مقامات تشکیلات خودگردان مذاکره­ ای داشته باشد، زیرا آن­ها را حماس تعیین کرده است. این نشان می­دهد که دولت اسرائیل از دمکراسی نفرت دارد. اکثریت فلسطینی­ها حماس را انتخاب کرده­ اند. و حماس پیشنهادات مشخصی ارایه می­دهد، یک سال است که آتش­ بس را رعایت کرده­ است و حاضر به تمدید آن است.

- اتحادیه اروپا کمک­ها اقتصادی خود به تشکیلات خودگردان را قطع کرد. این عمل چه نتایجی خواهد داشت؟

وجود تشکیلات خودگردان تنها می­تواند با کمک­های اقتصادی کشورهای دیگر ممکن باشد، زیرا اسرائیل مانع رشد اقتصاد فلسطین می­شود. قطع کمک­های مالی ممکن است به آشفتگی تمام و کمال بیانجامد. آمریکا و اتحادیه اروپا می­خواهند با قطع کمک مالی بین حزب دولت قبلی فلسطین الفتح و حماس تنش ایجاد کنند.
حماس برای یافتن راه­­کار تلاش می­کند. حماس چپی­ های پ اف ال پ را به همکاری دعوت کرده است و سعی می­کند اتحادیه فراگیر جنبش فلسطین پی ال او را بدون مدنظرقراردادن محدودیت­های مذهبی گسترش دهد. حماس به طور جدی در این باره بحث می­کند که یهودیان و مسلمانان چگونه می­توانند در کنار هم زندگی کنند، و خیلی­ ها به خاطر دارند که در این ناحیه اعراب و یهودی­ها با هم ده­ها سال در صلح زیسته­اند.

- با این­ وجود خیلی­ها حماس را یک سازمان تروریستی می­دانند.

«اسلام سیاسی» را خیلی ساده نشان می­دهند. ارتقای اسلام سیاسی در خاورمیانه در خلائی رخ­داد که در اثر شکست ناسیونالیسم عرب و کمونیسم هوادار شوروی به وجود آمد. به این ترتیب سازمان­های اسلامیستی خود را تنها پرچم­دار جنبش رهایی­بخش معرفی کردند.
این سازمان­ها امروز در باره راهکارهای آینده بحث می­کنند. سنتی­ ها هم جستجو برای یافتن متحدانی خارج از صفوف خود را آغاز کرده­ اند. علاوه بر این جنبش رو به رشد زنان است. در ایران زنان مسلمان با زنان حقوق­دان غیرمذهبی متحد،­ و خواهان تساوی­ حقوق بیشتری شده­ اند. همچنین درمورد قرائت­های مختلف از دین بحث­های شدیدی در فلسطین، ایران و مصر وجود دارد.

- بعضی­ها معتقدند که تحت حکومت حماس زنان فلسطینی تحت فشار قرار می­گیرند.

کسی که چنین تصور می­کند، از بحث­ های جاری در حماس غافل است. زن­ها خودشان را با مردان برابر احساس می­کنند. زنان عضو حماس خواستار حقوق گروه­های خود هستند. این چالش­ها بخشی از یک بحث گسترده درباره آینده کل جنبش است.

- کتاب جدید شما «افسانه­ های صهیونیسم» نام دارد. صهیونیسم چیست؟

صهیونیست یعنی حقی که یهودیان برای خود قایل هستند که بدون در نظر گرفتن حقوق ساکنین محلی، در فلسطین ساکن شوند. صهیونیسم  به یهودیان حقوقی می­دهد که هزینه آن را مسلمانان می­پردازند. این یعنی نژادپرستی نهادینه­ شده ، که سابقا در نظام آپارتاید آفریقای جنوبی موجود بود. دیواری که اسرائیل در سرزمین­های اردن­ غربی ساخته است، دلیل آشکار این ادعا است. فلسطینی­های اسرائیلی حقوق کمی­ دارند. فلسطینی­ هایی که مهاجرت کرده­اند و همچنین پناهندگان فلسطینی که قریب پنج­ میلیون نفر هستند در وطن خود دارای هیچ حقی نیستند. هدف من از نوشتن این کتاب فهم بهتر مسئله اسرائیل و فلسطین توسط جنبش چپ است، تا از صهیونیسم دست برداشته و به حمایت از فلسطینی­ها بپردازد.

مصاحبه کننده: Phil Butland


[از آرشیو ۴دیواری قدیمی/ اردیبهشت۸۵]


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر