بی‌بی‌سی یک بازی وبلاگی راه انداخته است تحت عنوان «اگر زن بودم … اگر زن نبودم». مردها باید خود را زن تصور کنند (اگر زن بودم) و زن‌ها خود را مرد (اگر زن نبودم). تعدادی در این بازی شرکت کرده و حاصل تخیلات خود را نوشته‌اند که اینجا قابل دسترسی است، و من به خواننده گرامی قول می‌دهم که خواندن اغلب آن‌ها شما را به دنیای عجیب و شگفت‌انگیزی خواهد برد.
خود را جای دیگری گذاشتن و از نگاه دیگری دیدن باعث شناخت می‌شود و معرفت به وجود می‌آورد، و معرفت بیشتر به تفاهم بیشتر می‌انجامد. «خودتان را بگذارید جای من، اگر جای من بودید چکار می‌کردید؟».
وقتی مردی خود را در قالب زنی تصور می‌کند، می‌خواهد ببیند زن دنیا را (که ما مردها هم جزو آن هستیم) چگونه می‌بیند، می‌فهمد یا تجربه می‌کند. و از آن‌جا که برای توفیق در این کار سرمایه‌ای جز ذهنیات و تصورات خود ندارد، در واقع به ما نشان می‌دهد که او زن را چگونه می‌بیند. یک نمونه عالی نوشته‌ی عباس معروفی است که جهت بررسی آن باید یک کتاب نوشت، و من خواندن آن را به خواننده گرامی اکیدا توصیه می‌کنم.
موردی که می‌خواهیم در ادامه نگاهی به آن بیاندازیم عکس مورد بالاست، که در آن زنی (شهرنوش پارسی‌پور) سعی کرده است خود را جای یک مرد بگذارد.
