نه هیچکس دیگر، بلکه برنده نوبل صلح پرزیدنت اوباما بیش از رئیس‌جمهور پیش از خود جنگ پهپادها را گسترش داده و دست به «کشتن هدفمند» زد. استفاده از پهپاد برای کشتن دشمنان آمریکا را جرج بوش در افغانستان، در سومالی، یمن و ... آغاز کرد. اما این سیاست جنگی تحت ریاست‌جمهوری پرزیدنت صلح ابعاد فاجعه‌آفرینی به خود گرفت. مفهوم رسمی «کشتن هدفمند» (و ارتکاب آن) را پیش از این‌که به ادبیات رسمی کاخ‌سفید راه یافته و جزو استراتژی جنگی آمریکا علیه تروریست‌ها گردد، اسرائیلی‌ها ابداع کرده بودند.
کشتن آدم‌ها بدون حکم قضایی نه تنها نقض حقوق بشر است (هر متهم یا مظنونی حق دارد در دادگاهی اتهام خود را رد کند)، بلکه خلاف قوانین حقوقی (به احتمال نزدیک به یقین) همه‌ی کشورها، و همین‌طور نقض آشکار قوانین حقوق بین ملل است.
تصمیم در مورد مرگ و زندگی قربانیان حملات پهپادی آمریکا نه از سوی نهادی قضایی، بلکه از سوی سازمان سیا و پنتاگون اخذ می‌شود و پرزیدنت صلح «لیست مرگ» را هر سه‌شنبه امضا می‌کند.
آمار و ارقام درستی از قربانیان حملات پهپادها در دست نیست. نهادهای حقوق‌بشری، کانون‌های حقوقی و رسانه‌های گوناگون هر کدام «اعداد» خود را دارند، زیرا دولت آمریکا انتشار اطلاعات در مورد قربانیان را خلاف مصالح و امنیت ملی آمریکا می‌داند. در طول ریاست‌جمهوری اوباما هزاران نفر (از جمله صدها کودک) در اثر حمله پهپادها به قتل رسیده‌اند. جایی خواندم به نسبت هر تروریست کشته شده ده‌ها غیرنظامی بی‌گناه نیز قربانی این حملات می‌گردند [تروریست‌بودن آن یکی هم نه از سوی نهاد قضایی بلکه از سوی مأمورین سیا و پنتاگون محرز شده است].
گفته شد که دولت آمریکا از اطلاع‌رسانی در مورد قربانیان اجتناب می‌کند. استثنا وقتی‌ست که یک سفیدپوست غربی جزو قربانیان باشد.
در حمله پهپادهای آمریکایی به محل تجمع تروریست‌های القاعده در پاکستان دو شهروند غربی (آمریکایی: وارن وین‌شتاین، ایتالیایی: جووانی لوپارتو) که از چندین سال پیش از سوی این گروه به گروگان گرفته شده بودند نیز به قتل رسیدند. سروصدای رسانه‌ها در آمده است. فاجعه‌ای رخ داده است. این یک تراژدی بزرگ است. مسئولان معذرت خواسته‌اند. اعلام کرده‌اند که از حضور گروگان‌ها در محل مورد حمله واقف نبوده‌اند. کاخ سفید کنفرانس مطبوعاتی گذاشته است، اوباما به عنوان پرزیدنت و فرمانده عملیات ضدتروریستی با ابراز تأسف و تسلیت به خانواده قربانیان مسئولیت واقعه را پذیرفته است: «هیچ جمله‌ای نمی‌تواند از بار این ضایعه بکاهد». واشنگتون قول داده است که این خسارت را جبران کند. به زبان ما: پول خون آن‌ها را بپردازد.
مرتبط: حساب و کتاب
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر