ببینیم می‌توانیم امروز جوابی برای این پرسش خانم گوگوش پیدا کنیم؟
- این روزها در مورد جاسوسی آمریکا از کشورهای جهان، از جمله از کشورهای اروپایی حتما مثل من از طریق بی‌بی‌سی مطلع شده‌اید و یا در دیگر رسانه‌ها چیزهایی شنیده یا خوانده‌اید.
مدت زیادی از روی آب افتادن این موضوع نمی‌گذرد. در ابتدا مطبوعات آلمانی و اتریشی نمی‌توانستند موضع‌گیری کنند. و مقالاتی در رسانه‌های مختلفی، به صورت مقاله یا مصاحبه منتشر می‌شد که پیام اصلی آن این بود: «چیزی نشده است. همه کشورها جاسوسی می‌کنند». بعد بحث‌ها در کامنت‌دانی‌ها و فروم‌ها بالا گرفت. همزمان عده‌ای پیدا شدند (جالب این‌که در بین ایرانی‌ها هم این مدل را هم دیدم) که می‌گفتند، «من نمی‌دانم اطلاعات فیسبوک من به چه درد سازمان‌های جاسوسی آمریکا می‌خورد!» (و مدل ایرانی: اطلاعات فیسبوک من خیلی به درد جاسوس‌های آمریکایی می‌خورد. آن‌ها می‌توانند به کمک آن کوکوی سیب‌زمینی درست کنند :)، یا «لاری، آخه رنگ سوتین من به چه درد تو می‌خوره»!
- استاندارد:
ان‌اس‌آ (ُّNSA) ارتباطات ۳۵ سیاست‌مدار بلندپایه را شنود می‌کرده است.
عصبانیت در مورد حمله‌ی شنودی غیرقانونی NSA به اروپا، در جلسه‌ی رؤسای دولت‌های اروپایی حاکم است. ...
مرکل همچنین تأکید کرد که مسئله سر حقوق شهروندان است ، نه سر شنود تلفن او به عنوان صدراعظم.
عصبانیت در برلین در تمام طول روز و بین همه احزاب شدیدتر بود. درست که پرزیدنت اوباما از طریق تلفن به مرکل اطمینان داده است که آمریکایی‌ها ارتباطات او را نه تحت نظر گرفته‌اند و نه تحت نظر خواهند گرفت، اما درباره این‌که در گذشته این کار انجام می‌شده است، حرفی نزده است ...
سفیرآمریکا به وزارت خارجه فراخوانده شد
وستروله وزیر امورخارجه آمریکا سفیر آمریکا را فراخواند. یک چنین اقدامی در روابط دیپماتیک یک زنگ خطر است.
---------------
اشپیگل آلمان جمله آخر را گویاتر می‌گوید:
- سیاست‌مدارها هم در ابتدا مدتی ساکت بودند. من در طول اقامت‌م در اتریش هرگز مسئله‌ی دیگری را ندیده‌ام که مردم را گیج کرده و انتظار آن‌ها را از سیاست‌مدارها برانگیخته باشد، و سیاست‌مدارهای احزاب مختلف سکوت کرده باشند. واکنش وزیرامور خارجه‌ها این‌طور بود: «بله بله، با سفیر آمریکا در کشورمان تماس‌هایی گرفت شده است»! جوان‌های اتریشی در کامنت‌دانی‌ها سکوت سیاست‌مداران خود را مورد تمسخر قرار می‌دادند. یکی از آن‌ها مکالمه تلفنی خیالی بین وزیر امور خارجه و سفیر آمریکا ابداع کرده بود که وزیر در آن از سفیر آمریکا می‌پرسد: این حرف‌ها راست است؟ و سفیر آمریکا جواب می‌دهد، نه، ما از شما جاسوسی نکردیم. و جواب وزیر: آها. اوکی!
سیاست‌مدارهای درجه دو و سه‌ای که در مصاحبه‌ها عصبانیت خود را از این موضوع ابراز داشته بودند، مورد حمله قرار می‌گرفتند: «عصبانیت سیاست‌مدارها دروغ است، آن‌ها همه می‌دانند که همه کشورها با هم تبادل اطلاعات دارند و از یکدیگر هم جاسوسی می‌کنند، آن‌ها می‌خواهند از طریق بیان نارضایتی، مردم را به نفع حزب خود فریب دهند»! ایرانی‌هایی که در کشورهای اروپایی زندگی می‌کنند می‌دانند که کوچکترین ضعف دولت، موجب شدیدترین نطق‌های نمایندگان اپوزیسیون در پارلمان می‌شود، سر از روزنامه‌ها درمی‌آورد، سروصدا راه می‌اندازد. الان هم البته سروصداها بالا گرفته است، ولی با تأخیر.
- آمریکایی‌ها از این کشور جاسوسی کردند، آمریکایی‌ها از آن کشور جاسوسی کردند، آمریکایی‌ها فلان، آمریکایی‌ها چنان.
هر آدم منصفی باید این‌جا از آمریکایی‌ها دفاع کنه! نه این‌که آمریکا این کارها را نکرده است، بلکه یک مسئله/ اینفورمیشن خیلی مهمی این وسط فراموش شده است: بریتانیا.
- چیزی در مورد TAT-14 شنیده‌اید؟
روزنامه «بیلد» آلمان:
تات ۱۴ مشهورترین کابل جهان است. کابل نوری تات۱۴ باعث رسوایی جاسوسی شده است: گفته می‌شود سازمان امنیت بریتانیا GCHQ در چهارچوب برنامه جاسوسی Tempora برای خود از این کابل یک انشعاب درست کرده است. این کابلی است که آلمان را به اینترنت وصل می‌کند. این موضوع را روزنامه «زوددویچه» و کانال NRD بر اساس مدارک فاش‌شده از سوی اسنودن گزارش کرده‌اند. ...
کابل ترانس‌آتلانتیک به طول ۱۵۲۹۵ کیلومتر آلمان را از طریق دریای شمال و آتلانتیک به آمریکا متصل می‌کند.
- روزنامه بیلد (همان‌جا):
«شنود یا ساختن انشعاب از یک کابل نوری به قول کارشناسان بی‌مشکل ممکن است».
سباستین براخنیکی، از انستیتوی امنیت اینترنتی:
آدم باید ایمیل را مثل یک کارت‌پستال نگاه کند. «در طی مسیر به سوی دریافت‌کننده، هر کسی می‌تواند آن را بخواند».
- آمریکا، انگلیس، استرالیا، نیوزیلند، کانادا +اسرائیل
یک «5+1» دیگر.
- نظر من: اگر صدای اولاند درنمی‌آمد، برای آنجلا مرکل اعتراض سخت بود. آلمانی‌ها در این‌جور کارها پیش‌قدم نمی‌شوند. فکر می‌کنم این بار اولی‌ست که یک وزیرخارجه آلمانی سفیر ایالات متحده را به دفتر کارش احضار می‌کند.
- نه. کسی به ایمیل‌ها و سوتین کاری ندارد.
حجم اطلاعات به سرقت‌رفته توسط «5+1» (یک بعلاوه پنج) عددی نجومی است. اطلاعات میلیون‌ها شهروند طی این عملیات در اختیار سازمان‌های جاسوسی قرارگرفته است. از شهروندان عادی، تا مقامات بلندپایه، دیپلمات‌ها، روزنامه‌نگارها، مراکز تحقیقاتی، نظامی، مالی، اطلاعاتی، صنایع، روابط تجاری بین‌المللی و ...
سیاست‌مداری را که اطلاعات خصوصی او در دست سرویس‌های اطلاعاتی بیگانه است، می‌شود تحت فشار قرار داد، روی تصمیمات او تأثیر گذاشت، یا او را از عرصه سیاست بیرون انداخت. همین چندوقت پیش بود که یک ژنرال آمریکایی به خاطر ارتباط نامشروع با زنی شغل خود را از دست داد.
روزنامه‌نگارها طبق قانون مجاز هستند در مورد برخی منابع اطلاعاتی خود سکوت کنند. امروزه طوری که خواندم رابطه آن‌ها با آدم‌هایی که در نهادهای مختلف می‌شناسند مخدوش شده است.
اطلاعات در مورد تعاملات تجاری برای کشورهای صنعتی بسیار مهم، حیاتی و سرنوشت‌ساز است.
(در سال ۲۰۰۴ شعبه NSA در ایالت بایر آلمان به اتهام جاسوسی صنعتی علیه شرکت‌های اروپایی برچیده شد).
- سرویس امنیتی NSA آشکارا و هدفمند از یونیون اروپایی جاسوسی می‌کند
بر اساس اطلاعات «اشپیگل» آمریکایی ها در دفاتر نمایندگی دیپلماتیک یونیون اروپا در واشنگتون میکرفن کارگذاشته بودند، و به کل شبکه کامپیوتری آن وارد شده بودند. چنین حمله‌هایی در نیویورک و بروکسل هم انجام شده است.
حمله به سازمان‌های یونیون اروپایی جنبه دیگری از عملیات جاسوسی NSA را به نمایش می‌گذارد.
- بی‌بی‌سی: «خانم مرکل در آلمان شرقی بزرگ شده است که شنود تلفنی در آن فراگیر بود و خاطره دردناکی برای کسانی زنده می‌کند که آن دوره را تجربه کرده‌اند».
بی‌بی‌سی دروغ نمی‌گوید. جک می‌گوید.
-
ظاهرا بریتانیا از ایتالیا هم جاسوسی می‌کرده است
(ترجمه سرسری از استاندارد اتریش)
بروکسل/ لندن/ واشنگتون
عصبانیت در مورد اتهامات وارد به آژانس امنیتی آمریکا NSA که گفته می‌شود تلفن همراه آنجلا مرکل را سال‌ها شنود می‌کرده است، در سراسر یونیون اروپایی شدید است.
تنها بریتانیا خود را به طور کامل کنار می‌کشد. دیوید کامرون خود را دور از نظر حاکم بر نشست یونیون نشان داد. بیانیه‌ی پایانی نشست سران اروپایی در باره موضوع جاسوسی NSA را ستود: «یک سند خوب و حساس». اما به این سؤال که آیا بریتانیا هم مایل است در پیشنهاد شفاف‌سازی آلمانی‌فرانسوی شراکت کند، گفت که بریتانیا هم‌اکنون هم یک شراکت قدرتمند با آمریکا دارد. «ما در موقعیت درستی هستیم». از نظر کامرون سرویس‌های اطلاعاتی بریتانیا هم در موقعیت درستی هستند، چرا که او به عنوان نخست‌وزیر کار آن‌ها را دست‌اول می‌بیند.
کامرون افزون بر این، چندین بار تأکید کرد که مایل نیست چیزی در باره اتهامات به NSA بگوید.
کامرون به نحو خیلی شدیدتری از اسنودن و رسانه‌ها انتفاد کرد. اسنودن و رسانه‌ها این پیام را به «کسانی که می‌خواهند به ما لطمه بزنند» می‌دهند که چطور می‌توانند طوری عمل کنند که تحت نظر قرار نگیرند. دنیا به این ترتیب امن‌تر نخواهد شد، بلکه خطرناک‌تر خواهد شد. «این به دشمنان ما کمک می‌کند». کامرون نام رسانه‌ای را به زبان نیاورد. اما در گذشته از گاردین به خاطر انتشار افشاگری‌های اسنودن انتقاد کرده بود.
جاسوسی از ایتالیا
کامرون در مورد موضوع دیگری هم کم‌حرف بود: بریتانیا هم حملات شنودی انجام داده است. کامرون اما نمی‌پذیرد به سؤال‌ها جواب بگوید. به همین اکتفا می‌کند که سازمان‌های مخفی به طور روتین با هم به تبادل اطلاعات می‌پردازند و کنترل آن‌ها مناسب است. می‌گوید، مهم است که کار سازمان‌های مخفی را «سرد دلانه» نگاه کنیم. «آدم‌های زیادی در دنیا هستند که می‌خواهند به ما صدمه بزنند، می‌خواهند خانواده ما را منفجر کنند [اشاره به عملیات تروریست‌های انتحاری]، و به کشورهای ما آسیب برسانند. این یک فاکت است».
گلن گرین‌والد خبرنگار افشاگر برای روزنامه L´Espresso گزارش کرده است که سازمان‌های مخفی بریتانیا هم برای خود به سیستم کابل‌هایی که تلفن، میل و جریان‌های اطلاعات اینترنتی در ایتالیا را انتقال می‌دهد، مدخل ایجاد کرده‌اند. بریتانیایی‌ها اطلاعات مهمی را که از این طریق به دست می‌آورده‌اند با NSA تبادل می‌کرده‌اند. آن‌ها توانسته‌اند از این طریق اطلاعات محرمانه‌ای در باره سیاست‌مداران، کارمندان دولت و شرکت‌های تجاری جمع‌آوری کنند. بریتانیایی‌ها آن دسته از تلفن‌ها و ایمیل‌هایی را مد نظر داشته‌اند که در آن‌ها از جمله «نیات سیاسی دولت‌های خارجی» موجود بوده است.
گزارش گرین‌والد باعث بحث‌هایی در مورد امنیت اطلاعات در دولت شد. نخست‌وزیر انریه‌کو لتا تأکید کرد که نمی‌داند مورد شنود قرارگرفته است یا نه. وزیر امور خارجه گفت، اطلاعاتی در مورد حمله جاسوسی به سیاست‌مداران ایتالیا ندارد، و این خبر را تأیید کرد که چهارشنبه در مورد این موضوع در ملاقات خود با همکار آمریکایی خود جان کری حرف زده است. کری به گفته است، اوباما تصمیم قاطع دارد که موضوع را شفاف‌سازی کند، اما از جزئیات چیزی نگفته است. دبورا برگامینی، نماینده مجلس و رئیس کمیسیون خارجی گفته است، پارلمان باید به بحثی بنیادین در مورد حفاظت از اطلاعات و امنیت ملی بپردازد. «در فضای دوران دیجیتال بایستی که مرزهای جدیدی رسم شوند که در چهارچوب آن‌ها استقلال و حریم خصوصی شهروندان و دولت‌ها حفظ شود».
- استاندارد: NSA اطلاعات خام را در اختیار سرویس‌های مخفی اسرائیل قرار می‌دهد
قرارداد علی‌رغم نگرانی محافل امنیتی آمریکا بسته شده است.
واشنگتون/ اورشلیم
گاردین با اسنادی که اسنودن در اختیار این روزنامه گذاشته است، گزارش می‌دهد که آژانس اطلاعاتی NSA اطلاعات شنودشده را در اختیار شریک اسرائیلی قرار می‌دهد. این همکاری به آن‌جایی می‌رسد که اسرائیلی‌ها حتی به اطلاعاتی که NSA آن‌ها را پردازش نکرده است دسترسی مستقیم دارد. طبق این گزارش در سال ۲۰۰۹ با وجود نگرانی‌هایی از سوی محافل امنیتی آمریکایی قراردادی امضا شده است.
در گزارش‌های داخلی NSA، هشدار داده می‌شود که تبادل اطلاعات با اسرائیل زیادی یک‌جانبه، و به سود اسرئیل است. همچنین روشن نیست که آیا اطلاعات محرمانه در باره مقامات بلندپایه دولتی آمریکا نیز به اسرائیل داده می‌شود یا نه: سرویس‌های اطلاعاتی اسرائیل ممکن است احتمالا در مواد خام اطلاعاتی، به اطلاعاتی از گفتگوها یا ایمیل‌های مقامات یادشده بربخورند. که در این صورت اسرائیل موظف است این اطلاعات را نابود کند.
NSA این گزارش گاردین را رد نکرده است. معلوم نیست آیا همکاری‌هایی نظیر این با کشورهای دیگری هم وجود داشته باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر