محض اطلاع

فرانسیسکوس اول، پس از این‌که به عنوان پاپ انتخاب شد در اولین تجمع رسمی خود سخنانی را بیان کرد که می‌تواند برای کسانی که به پیگیری اتفاقات و حوادث علاقمند هستند، جالب باشد.
اعتراف به باور [به مسیح].

ما می‌توانیم هرچه قدر که می‌خواهیم بکوشیم، می‌توانیم خیلی چیزها بسازیم، اما اگر معترف به عیسی مسیح نباشیم، شدنی نیست. یک «ان‌جی‌او»ی نیکوکار خواهیم بود، اما کلیسا، عروس مسیح نخواهیم بود. کسی که نمی‌رود، در جای خود می‌ماند. اگر بر سنگ بنا نکنیم، چه اتفاقی می‌افتد؟ همان اتفاقی که بر کودکان هنگام بازی در ساحل روی می‌دهد که با شن قلعه می‌سازند. فاقد استحکام است. فرومی‌ریزد. وقتی مسیح را باور نکنیم ـ یاد جمله‌های لئون بلوی افتادم ـ «کسی که نمازگزار خدا نیست، به شیطان نماز می‌برد». کسی که به مسیح باور ندارد، به مادیت شیطان باور دارد. به مادیت شر. +

پریشب گوینده اخبار می‌گفت، ترجمه این سخن به زبان سیاست این می‌شود: یا با ما، یا علیه ما!