پیشترها در پستی نوشته بودم که فیلم طعم گیلاس را به همراه دوستان اتریشی دیده بودم. نوشته بودم٬ پس از تماشای فیلم از یکی از آن‌ها پرسیدم اگر این فیلم را معیار شناخت ایرانی‌ها قرار دهیم٬ ایرانی‌ها چگونه هستند. دوستم جواب داده بود: «دیوانه».
دیروز در وبلاگ خواب زمستانی مطلب خواندنی و جالبی دیدم. مریم مؤمنی می‌نویسد: نشریه ی سایت اند ساوند شماره‌ی سپتامبر امسال در گفت و گویی که با ژولیت بینوش کرده از او می پرسد:
آیا از فیلم‌نامه ای که او[کیارستمی] نوشت، شگفت‌زده شدید؟
بینوش جواب می‌دهد:
«بله شگفت‌زده شدم. او به من چیزهایی درباره ی کاراکتر گفته بود که باعث شده بود این شخصیت راخیلی دوست داشته باشم. اما بعد که فیلم نامه را خواندم، به نظرم آمد که این زن کمی دیوانه است».
من هنوز فیلم را ندیده‌ام٬ اما فکر می‌کنم تقریبا بتوانم حدس بزنم بینوش چه می‌گوید.
یک نگاه دیگر از امین اینجا.
این جمله امین هم بامزه بود:
طبق معمول هنر به شکل شگفت‌انگیزی فراتر و بهتر از هنرمند می‌نماید. :دی
دیروز در وبلاگ خواب زمستانی مطلب خواندنی و جالبی دیدم. مریم مؤمنی می‌نویسد: نشریه ی سایت اند ساوند شماره‌ی سپتامبر امسال در گفت و گویی که با ژولیت بینوش کرده از او می پرسد:
آیا از فیلم‌نامه ای که او[کیارستمی] نوشت، شگفت‌زده شدید؟
بینوش جواب می‌دهد:
«بله شگفت‌زده شدم. او به من چیزهایی درباره ی کاراکتر گفته بود که باعث شده بود این شخصیت راخیلی دوست داشته باشم. اما بعد که فیلم نامه را خواندم، به نظرم آمد که این زن کمی دیوانه است».
من هنوز فیلم را ندیده‌ام٬ اما فکر می‌کنم تقریبا بتوانم حدس بزنم بینوش چه می‌گوید.
یک نگاه دیگر از امین اینجا.
این جمله امین هم بامزه بود:
طبق معمول هنر به شکل شگفت‌انگیزی فراتر و بهتر از هنرمند می‌نماید. :دی
