استفادهای که کیارستمی اینبار از میکرفنهای بینالمللی کرد خوب بود. این که پناهی را برهنه کردهاند٬ نوریزاد را کتک زدهاند٬ و دست و پای احمد قابل را در غلوزنجیر گذاشتهاند٬ هر آدمی را متأثر میکند. آدمهای ظریف اهل هنر و اندیشه٬ مقهور ارادهی مأمورانی خشن و زباننفهم. این وضعیت تأسفانگیزتر میشود وقتی به یاد میآوریم که پناهی و همبندان نامدار او نماینده آدمهای مظلوم دیگری هستند که در گوشه سلولهای تاریک خود افتادهاند و ما نام آنها را نمیدانیم. آدمهایی که از تعداد آنها کسی خبر ندارد و اسم آنها پشت میکرفنی اعلام نمیشود.
۳۱ اردیبهشت ۸۹